| |
| Mihemed Evdila: BDP-ya ko daye dûv Dicle û Ocalan çi dike? |
| 2011-07-13 13:07 |
|
|
STENBOL, 7/7 2011 — Wekî kêşeyeka esasî, kêşeya miletê kurd ya ku hemî mafên wî yên hiqûqî, serwerî û xweîdarekirinê ji dest hatine girtin û xesp kirin e. Ev kêşe wekî şexis ne ya Abdullah Ocalan e û ne jî ya Hatîp Dicle ye.
Lê wekî çawa bi dehan sal e, di cihê siyaseyaseteka ku maf û berjewndiyê kurdan bide pêş û bide dabîn kirin, siyaseteka bêprensîp û bêarmanc li dora Abdullah Ocalanê rêberê PKK-yê diçe û tê, niha jî bi heman awayî – bo wextekê jî be – li dorê Hatîp Dicleyê ku nûneriya wî ya parlamenteriyê ji aliyê desteya hilbijartinê ya tirkan ve hatiye betal kirin digere.
Guman tê de nîne ku yasayên faşîzan yê tirkan yên ku rê li ber diyarkirin û ravekirina bîr û dîtinên mirovan digirin bi ti awayî bi qasî misqalekê jî ne hêja ne ku rêz jê re bên girtin. Piştî ku destê Hatîp Dicle tevli ti şidetê û kuştina kesê nebûyî be, tenê ji ber ravekirina fikrên wî be; hon dixwazin bila ne ji bo gotina ku wî gotiye “rêzdar Ocalan” bila gotibe “Xweda Ocalan”, di nêrîneka hiqûqî ya universel de heqê ti yasayên faşîzan nîne ku wî siza bikin, û mafên wî yên medenî û siyasî ji dest bigirin.
Lê karê ku niha li dor Hatîp Dicle tê gerandin, ji aliyê hiqûqî zêdetir şikên cidî yên niyeteka nepak di serê mirov de çêdikin. Di serî de Hatîp Dicle û hemî hevalên wî yên nêzîk dizanîn ku ji aliyê karkirînê ve “astengeka yasayî” li ber wî heye. Desteya hilbijartinê jî ji vê rastiyê ne bêhay bû, lê piştî Hatîp Dicle bi dora 82 hezar deng hat hilbijartin, wê hêj nû midaxale kir û mafê wî yê parlameteriyê betal kir. Hatîp Dicle jî û desteya hilbijartinê jî astenga ku li ber pêşiya wî ye ta roja dawiyê veşartin. Cihê rastî lê tê veşaratin, guman derdikevin pêş û niyetên nepak karîger dibin.
Niha gruba BDP-yê hemî hebûn û nebûna xwe ya parlamentoyê bi Hatîp Dicle ve girêdaye. Em ferz bikin ku riyek ji Hatîp Dicle re hat dîtin û ew mafê wî yê parlamenteriyê lê hat vegerandin. Gelo hingê dê BDP siyaseteka çawa bi meşîne? Mihtemel e ku dê careke dî rewşa Ocalan bibe argumanê esasî yê siyaseta BDP-yê. Hevsrokê BDP-yê kevin Selahattin Demirtaş dibêje “ev ne meseleya Hatip Dicle ye, meseleya mafê demokratîk yê kurdan e”.
Lê mebesta Demirtaş ya “mafên demokratîk” jî ne diyar e ku ka ew çi dibêje. Ji ber ku “argumanek” esasî ya Selahattin Demirtaş ya propagandeyên hilbijartinan ew bû ku digot: “Weleh û bileh dewletê bidin kurdan jî kurdan ew navê”. Her heman Demirtaş û derdorên BDP-yê dibêjin ti problema wan digel zimanê fermî nîne û ew daxwaza ku kurdî jî digel tirkî bibe zimanê fermî nakin. Ji bo miletekî wekî kurdan bindest ziman û desthilat du faktên esasî ne, beyî ku ev bên bi dest xistin, kurd bi ti awayî azad nabin. Lewma “xweseriya demokratîk” ji aliyê hiqûqî û siyasî ve, gotineke pûç û vala ye, tenê taleba xurtkirina tîranî PKK û Abdullah Ocalan e.
Heya niha kurdan an kê çi ji helwesta Abdullah Ocalanê li Imraliyê fêm kiriye? Hemî beyan û dîtinên wî li ser du hevokên dijberî hev in. Hefteyekê dibêjê “ez li vir rehîn im” hefteya dî dibêje “hevdîtinên min yên li vir digel dewletê gihanê asteyê peymanê”. Baş e, peyama miletekê, “sulhnameya” miletekê çawa li ser destê yêk kesê “rehîn” tê bi rê ve birin? Gelo çi peywendiyên aqilek wiha digel siyaseteka esasî ya dabînkirina maf û berjewendiyên miletekê heye? Ji bo mirov ji aqilekê wiha bawer be, ne divê mirov jî aqilê xwe xwaribe?
Bayekê îro hemî dinayaya ereban daye ber xwe bivê-nevê dê nizameka dî ya siyasî ya nû di rojhilata-naverast de çêke. Ruh û kakilê vê nizama nû jî azadî û rejîmên federe ne. Tirkiye nikare xwe ji ber vê bayê xelas bike. Lewma îro bi awayê çêkirina “peymaneka-destûreka” nû de dixwaze xwe biguhorîne. Ka ji aliyê çêkirina vê “peymana nû” ve çi amadehiyên BDP-yê hene?
Du aligirên BDP-yê yên siyasî, Kadep û Hak-Par rejîmeka federal diparêzin. Çima ew û BDP hemî bi hev re li ser mijarên esasî yên maf û berjewendiyên miletê kurd ranawestin, tenê hemî bizava xwe li dora Hatîp Dicle digerînin? Xerabiyeka dî ya mezin ya siyaseta BDP-yê ya li ser tundûtîjkirina kolanan ew e ku pişta aboriya başûrê Kurdistanê şikandiye, lê kurd qet naxwazin vê rastiyê bînin ber çavên xwe jî.
Siyaseta bêesas û bêprensîp ya ku heya niha tenê li dora şexsê Ocalan dihate gerandin, niha jî li dora Hatip Dicle tê gerandin. BDP bi vê siyaseta xwe ya li dora Hatip Dicle digerîne rewşeke ji CHP-ya ku li dora du gumanbarên Ergenekonê digere cidîtir nîşan nade û enerjî û hedefên kurdan yên neteweyî berhewa dike. Dema hedefek siyasî ya BDP-yê nebe, her hefte li Diyarbekir, li Şirnex an jî li Hekarî kom bibe dê çibe? Hîç! Ji ber ku ji girêyên çêkirî, siyaseteke esas ya ku berjewendiyên miletekê diparêze dernakeve.
Jêder: nefel.com |
|